باید از آفق وانفس بگذری تا جان شوی
و آنگه از جان بگذری تا درخور جانان شوی....
کی توانی خواند در محراب ابرویش نماز
قرن ها باید در این اندیشه سرگردان شوی
این ره عشق است واندر نیستی حاصل شود
بایدت از شوق بروانه شوی بریان شوی.......
نوشته شده در تاریخ یادداشت ثابت - دوشنبه 92 اردیبهشت 17 توسط
رزمنده ی طلبه
درباره وبلاگ
